Są takie książki, które choć dedykowane dzieciom bez obciachu można postawić na dorosłej półce i chwalić się nimi przed znajomymi. Później pozostaje napawać się pełnymi zazdrości spojrzeniami, a na oczywiste pytanie, które padnie prędzej czy później, odpowiedzieć: „Wybacz, ale z zasady nie pożyczam nikomu moich książek”. Dziś będzie o dwóch takich tomikach. Przed Państwem (fanfary) - „Morze ciche” i „Atlas miast”.

Baśń o Czerwonym Kapturku zna chyba każdy w wieku od 2 do 100 lat. Śmiem twierdzić, że to najpopularniejsza historia dla dzieci, opowiadana na różne sposoby milion razy, przedstawiana w niezliczonej ilości wydań i wersji. Sama najbardziej lubię Czerwonego Kapturka w wersji Jana Brzechwy, a słuchowisko zrealizowane na podstawie tekstu Brzechwy wielbię do tego stopnia, że nawet wybudzona z głębokiego snu potrafiłabym zaśpiewać wszystkie piosenki (za jakość wykonania już nie odpowiadam). Jednak tym razem trafiłam na Kapturka w wersji mrocznej i przerażającej.

Porządkując szufladę ze szpargałami znalazłam listę rzeczy do spakowania do szpitalnej torby. Wiem, że podpowiedzi i wskazówek tego typu jest w internecie całe mnóstwo, ale ta moja dotyczy konkretnej placówki, czyli szpitala w Oświęcimiu. O tym co należy zabrać ze sobą dowiedziałam się na szkole rodzenia od pań położnych, a ponieważ nie każdy bierze udział w zajęciach, to postanowiłam podzielić się wiedzą. Jeśli więc planujecie rodzić w oświęcimskim szpitalu korzystajcie ze ściągawki :)